Maandag 25 november

Vandaag een relaxt medisch dagje. Vanochtend eerst therapeutisch blaadjes geharkt op de parkeerplaats. Eind van de ochtend kwam de huisarts langs voor een visite. Zij neemt eind van de week afscheid van de praktijk. Heel jammer. De afgelopen twee jaar hebben we samen toch heel wat mee gemaakt.

Daarna snel een broodje naar binnen gewerkt en op de fiets naar het ‘opnameplein’ in het ziekenhuis. In een sessie van vier afspraken vragen ze je daar het hemd van het lijf ter voorbereiding op de operatie. Beetje jammer dat bijna elk gesprek begon met leeftijd, gewicht en lengte. Dat zijn nou net de onderwerpen waar je als bijna zestiger met een te hoge BMI liever niet over praat. Iemand vroeg nog: Bent u in de afgelopen zes maanden spontaan afgevallen? Daar kon ik alleen maar op antwoorden: was het maar zo.

Bij de anesthesist vroegen ze of ik erg tegen de operatie opzag. Daar heb ik geantwoord dat ik het het liefst net als vorige keer zou doen: rustig blijven en flauwe grappen maken tot het infuus aan gaat. Leek haar een goede aanpak. Vervolgens kwam er een hele serie vragen over medicijnen en medicijnallergie. ‘En heeft u onlangs de griepprik nog gehaald?’ Ik was al bezig om te antwoorden: nee, dat doe ik nooit want ik heb nooit …… en wilde tegelijkertijd op het tafelblad kloppen. Maar dat was helemaal niet van hout en het leek me ook helemaal geen goed idee om dit te zeggen. Dus zei ik: Nou dat wat ik zeggen wilde, maar dat zeg ik dus niet. Daarbij schoot zij in de lach en haastte zich te zeggen: ik lach u niet uit hoor, maar ik moest er gewoon om lachen. Dat lachen op de OK komt dus wel goed!

Vervolgens kregen we nog een dosis papierwerk mee om thuis door te nemen. Het advies om schoon ondergoed en een tandenborstel mee te nemen. O ja, joh? Planning is ongeveer hetzelfde als vorig jaar. Operatie, 24 uur Intensive Care en dan naar de afdeling. Opnameduur was niet bekend, operatieduur waarschijnlijk drie uur. Dat is half zo lang als vorige keer, dus dat valt al weer mee. Ondanks herhaald informeren hebben we ze echter nog geen definitieve operatiedatum kunnen ontfutselen. Blijkbaar gaat de persoonsbescherming zo ver dat zelfs de patiënt niet mag weten wanneer het gaat gebeuren. Ideetje surprise-show. Trouwens wel toepasselijk om er rond Sinterklaas een surprise van te maken.

Na afloop van het rondje opnameplein moest ik nog even bloed prikken en daar kwam ik ex-collega Karin Smit tegen. Zij werkt als voedingsassistente in het ziekenhuis op de afdeling onder waar ik kom te liggen. Dus die komt gezellig langs volgende week. Kan ze als rechtgeaarde voedingsassistente misschien een broodje kroket voor me regelen. Ik zie mogelijkheden.

Aan het eind van de middag kwam vriendin An nog op visite met hele mooie bloemen. Na een rondje met de honden nog gezellig aan de thee gezeten en nu op naar de keuken voor een culinair hoogstandje.

 

3 gedachten over “Maandag 25 november

  1. En mocht Karin niet te vermurwen zijn … bied ik me bij deze aan om een broodje kroket naar binnen te smokkelen!! Heb je alvast iets om naar uit te kijken als de rits weer dicht is!

  2. Sjonge….weekendje weg geweest en nu even alles vanaf donderdag gelezen. Het tolt me: dat je dus niet wordt geopereerd deze week, alle kafka-avonturen met de arbo, de gekkigheid die de privacy- wetgeving teweeg brengt…. maar toch vooral: dat je nu nog niet geopereerd wordt. Nu ja, dan kunnen ze zich nóg beter voorbereiden op de klus aan jouw kostbare hoofd. HANDLe with care please!!!!

  3. och och weer een enerverend dagje
    hopen dat ze bij de surprise qua datum ook een leuk gedicht kunnen bratselen
    al met al weer een doenig dagje.keep on!!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *